«بيشتر
ورزش كنيد»، «كمتر از غذاهاي آماده استفاده كرده و وعدههاي اصلي غذا را
در خانه ميل كنيد»، «وقت بيشتري را براي بودن در جمع خانواده اختصاص دهيد»
و... .وقتي اين جملات را ميشنويد، ياد چه چيزي ميافتيد؟
مهم نيست به كدام مورد
بيشتر اهميت ميدهيد و كدام يك اولويت كمتري براي شما دارد، بلكه فقط بايد
بدانيد تمام موارد ياد شده به داشتن زندگي بهتر و سالمتر كمك خواهد كرد.
بنابراين خوب است تلاش كنيد چنين خانوادهاي داشته باشيد و براي رسيدن به
اين هدف، هر كاري از دستتان برميآيد، انجام دهيد.
يكي از سادهترين كارها
براي رسيدن به هدف گفته شده اين است كه خودتان الگوي خوبي براي بچهها
باشيد. كودكان بسادگي شما را الگو قرار ميدهند و هر كاري انجام دهيد،
تكرار ميكنند. كافياست خودتان به تغذيه صحيح اهميت دهيد، ورزش كنيد، كتاب
بخوانيد و... تا فرزندتان هم اين شيوهها را پيش بگيرد. به عنوان نمونه
ميتوانيد به جاي نوشيدن شير عادي از شير كمچرب استفاده كنيد يا به جاي
خوردن شيريني و شكلات، انواع سبزيها و ميوهها را به كار ببريد.
بچهها معمولا عاشق بالا
رفتن از در و ديوار هستند و دوست دارند تا جايي كه ميتوانند بازي و تفريح
كنند؛ ولي متأسفانه انجام چنين كارهايي داخل خانه امكانپذير نيست و
خيليها هم حياط مناسبي براي اين نوع فعاليتها ندارند. پس بهترين كار ممكن
اين است كه عصرها همراه خانواده به پارك يا محيطي طبيعي برويد و عصرانه
خود را در آن محل صرف كنيد؛ با اين كار هيجان كودكان در محيطي مناسب و
كنترل شده، تخليه خواهد شد و شما هم ميتوانيد از بودن در طبيعت لذت ببريد.
همچنين خوب است از بازيهاي جمعي مانند توپ بازي يا بدمينتون هم كمك
بگيريد تا جمع خانوادگي شادتر و صميميتر باشد.
البته براي تهيه عصرانه هم نيازي نيست غذايي خاص آماده كنيد؛ يك لقمه نان و پنير و گردو يا چند عدد تخممرغ پخته شده هم كافي است.
شيوه ديگري كه كمك
ميكند خانوادهاي شاد و دوستداشتني داشته باشيد، اين است كه هنگام
تصميمگيري نظر همه اعضاي خانواده را جويا شويد؛ مثلا وقتي قرار است به
پارك برويد، ميتوانيد از كودك بخواهيد پارك مورد نظرش را انتخاب كند. با
اين كار كودك احساس ميكند استقلال دارد و از اينكه به نظرش احترام گذاشته
شده، شاد ميشود.
البته در تمام اين مراحل
بايد يادمان باشد اهدافي معقول و منطقي تعيين كنيم تا بتوان به آنها
دسترسي پيدا كرد؛ اهدافي كه غيرقابل دسترس باشد، موجب دلزدگي و نااميدي
اعضاي خانواده شده و باعث ميشود ادامه كارها را رها كنيم.
منبع:family.com